Ondertussen alweer 2 maanden in Yogyakarta!
Blijf op de hoogte en volg Suzan
12 April 2015 | Indonesië, Jogjakarta
Wat gaat de tijd snel! Ondertussen zit ik alweer twee maanden in Yogyakarta.. hebben we al veel meegemaakt en begint alles zelfs al te wennen. Zo ben ik er al aan gewend dat hier een planning maken niet veel zin heeft.. die kan namelijk elk uur veranderen. We hebben al een aantal keer bij onze Engelse les gezeten dat onze lerares ziek was.. dit liet ze alleen helaas pas een uur daarvoor weten, waarvoor we bijvoorbeeld voor niks naar school zijn gekomen of al een uur aan het zwembad hadden kunnen liggen! Maar ach ja, als dat het ergste is!
Vooral ook op stage heeft plannen niet heel veel nut. Zo hadden we al bijna al onze voorbereidingen voor afgelopen week gemaakt, kregen we te horen dat ze maandag en woensdag vrij waren, omdat de hogere klassen toetsen hadden. Hierdoor hebben we alweer een week stage minder, waardoor we nu uitkomen op nog maar twee weken stage.. dat is echt snel gegaan! Het Engelse les geven gaat trouwens steeds beter en ik heb er tot nu toe echt al heel veel van geleerd. Ook om manieren te zoeken om het uitleggen wanneer kinderen het niet snappen. Ook leren we de kinderen steeds beter kennen, maar toch blijft het moeilijk om alle kinderen bij naam te kunnen noemen.. wat eigenlijk wel een van de belangrijkste dingen van het lesgeven is. De komende twee weken gaan we met de kinderen de liedjes en dansjes oefenen voor de viering over twee weken. De school viert dan de verjaardag van de school. Ons is gevraagd om met grade 1,2 en 3 een optreden te doen. Dit willen wij natuurlijk wel doen! Tijdens de afgelopen weken hebben we veel liedjes met de kinderen gezongen, een van deze liedjes gaan ze op de dag van het feest laten zien aan de ouders.
Ook kunnen we al een aardig woordje Bahasa Indonesia spreken. Zo kunnen we zelf al een taxi bellen, eten/drinken bestellen, de nummers dus ook de prijzen verstaan en zeggen, fruit op de markt halen en een basis gesprek met Indonesiërs voeren.
Vorig weekend hadden ook wij een lang vrij weekend! We waren vrijdag, zaterdag, zondag en maandag vrij i.v.m Pasen. Dat wordt hier ook gevierd door de christenen. Die vrije dagen hebben we ook goed besteedt.
Donderdag zijn we op stap geweest. We gingen naar de Re-public, een club hier vlakbij. Vrouwen mogen hier gratis naar binnen en de mannen moeten betalen. Ook was er de hele avond gratis drinken en dat is dus blijkbaar elke donderdag. Dit was dus uitgelopen op een erg gezellige avond waardoor we vrijdag dus ook niet veel hebben gedaan. In de middag wilde we naar Plaza (winkelcentrum) gaan, maar dat was niet te doen. Iedereen was namelijk vrij en iedereen wilde dus ook naar Plaza. Het was super druk op de weg en Plaza was dus ook helemaal vol.
De volgende dag zijn we gaan raften. Dat was echt super gaaf! We zaten met z'n vieren in een bootje en als je niet uitkeek werd je het water ingetrokken door andere uit een ander bootje. Gelukkig hadden ze mij niet te pakken gekregen ;)!
Zondag zijn we een dagje naar Kalibiru en een waterval gegaan. Je had daar echt een prach-tig breed uitzicht, was echt heel erg mooi. Boven dit uitzicht kon je een parcours klimmen en dit hebben we natuurlijk ook gedaan. Je eindigde met een korte kabelbaan over het mooie uitzicht. Daarna zijn we naar een van de grootste watervallen van Yogyakarta geweest. Het rijden er naar toe was al een ervaring opzicht, door de bergen en de smalle weggetjes. Bij de waterval zijn we gaan zwemmen en hebben we natuurlijk ook even onder de waterval gestaan, dat was een heeerlijke douche! =)
Gelukkig hadden we droge kleren meegenomen en konden we omkleden, maar vraag me niet waar.. We hebben in een hokje tussen de koeien ons eigen om moeten kleden, waar ik me erg aangekeken voelde haha. Proef ik hier toch ook nog een beetje het boerenleven...
De afgelopen week zijn we ons leven gaan verbeteren.. van elke dag uiteten bij voor hier 'dure restaurants' met pizza, pasta en friet, gaan we voort doordeweeks eten halen bij een Warung. Hier kun je rijst of mie halen met een omelet of met kip. Erg lekker en een stuk gezonder EN (nog) goedkoper, zo moesten we met z'n allen 53.000 Rupiah betalen, wat dus omgerekend 3 euro is.
Hierdoor en door een heleboel andere dingen besef je echt dat je in een land als Indonesië echt super 'rijk' bent. Wat wij betalen voor onze kamer hier is voor hun een hele maandsalaris, als het er geen twee zijn. Heel bizar..
Afgelopen week waren we door een jongen uitgenodigd om naar een café te komen waar hij met nog een paar vrienden zou zitten om gezellig te kunnen kletsen. Hierbij konden ze dan meteen hun Engels oefen en wij natuurlijk ons Engels.. Toen we binnenkwamen stonden we erg versteld.. er zat namelijk een enorme lange tafel vol met Indonesiërs.. Het was dus niet bij een paar vrienden gebleven, maar hij had z'n hele club even uitgenodigd. Het waren er denk wel 25.. en al die 25 Indonesiërs keken ons dus ook allemaal tegelijk aan.. een beetje ongemakkelijk was het wel. Uiteindelijk bleek het een club te zijn die elke week ergens bij elkaar komen om de Engelse taal met elkaar te oefenen. Wanneer ze kans krijgen om daar een buitenlander bij uit te nodigen wordt deze natuurlijk ook aangegrepen. Anouk, Danielle en ik werden opgesplitst en kregen allemaal een groepje om ons heen die allerlei vragen wilden stellen. Het leek wel een interview. Dit was natuurlijk ook een goede oefening voor mijn Engels. Na het 'interview' wilden ze allemaal maar al te graag met ons op de foto en onze Facebook, Instagram en nummer..
Afgelopen donderdag hebben we voor de eerste keer ons Visum moeten verlegen. Hiervoor hadden we een week vooraf al verschillende papieren in moeten vullen. Donderdag moesten we naar het loket om foto's te laten maken. Dat moest gebeuren bij een erg vriendelijke man (not).. Ik wist niet dat hier ook zo'n chagrijnige mensen bestonden. Dit was gelukkig zo gebeurd, waardoor we daarna lekker naar het zwembad konden.
Vrijdag zijn we een avondje gaan drinken met wat andere Nederlandse die we hier ontmoet hebben, dit liep natuurlijk weer uit op een avondje doorbrengen in de club, wat weer erg gezellig was. Gisterenavond zijn Anouk en ik nog wat gaan drinken bij Lucifer, dat is een gezellig tentje met Live Music. Zo was er gisteren een reggae avond, heerlijk om die mensen zo te zien.
Morgen hebben we met stage een activiteiten dag. Alle klassen gaan ergens heen met de bus, waarheen weten we nog niet. Ik ben erg benieuwd hoe een 'schoolreisje' hier beleefd wordt. In het volgende reisverslag kan ik jullie dat vertellen ;)!
Ik begin ook steeds meer af te tellen totdat Papa, Mama, Sandra en Miranda komen!! Nog maar 20 nachtjes slapen!!!
X Suzan
Vooral ook op stage heeft plannen niet heel veel nut. Zo hadden we al bijna al onze voorbereidingen voor afgelopen week gemaakt, kregen we te horen dat ze maandag en woensdag vrij waren, omdat de hogere klassen toetsen hadden. Hierdoor hebben we alweer een week stage minder, waardoor we nu uitkomen op nog maar twee weken stage.. dat is echt snel gegaan! Het Engelse les geven gaat trouwens steeds beter en ik heb er tot nu toe echt al heel veel van geleerd. Ook om manieren te zoeken om het uitleggen wanneer kinderen het niet snappen. Ook leren we de kinderen steeds beter kennen, maar toch blijft het moeilijk om alle kinderen bij naam te kunnen noemen.. wat eigenlijk wel een van de belangrijkste dingen van het lesgeven is. De komende twee weken gaan we met de kinderen de liedjes en dansjes oefenen voor de viering over twee weken. De school viert dan de verjaardag van de school. Ons is gevraagd om met grade 1,2 en 3 een optreden te doen. Dit willen wij natuurlijk wel doen! Tijdens de afgelopen weken hebben we veel liedjes met de kinderen gezongen, een van deze liedjes gaan ze op de dag van het feest laten zien aan de ouders.
Ook kunnen we al een aardig woordje Bahasa Indonesia spreken. Zo kunnen we zelf al een taxi bellen, eten/drinken bestellen, de nummers dus ook de prijzen verstaan en zeggen, fruit op de markt halen en een basis gesprek met Indonesiërs voeren.
Vorig weekend hadden ook wij een lang vrij weekend! We waren vrijdag, zaterdag, zondag en maandag vrij i.v.m Pasen. Dat wordt hier ook gevierd door de christenen. Die vrije dagen hebben we ook goed besteedt.
Donderdag zijn we op stap geweest. We gingen naar de Re-public, een club hier vlakbij. Vrouwen mogen hier gratis naar binnen en de mannen moeten betalen. Ook was er de hele avond gratis drinken en dat is dus blijkbaar elke donderdag. Dit was dus uitgelopen op een erg gezellige avond waardoor we vrijdag dus ook niet veel hebben gedaan. In de middag wilde we naar Plaza (winkelcentrum) gaan, maar dat was niet te doen. Iedereen was namelijk vrij en iedereen wilde dus ook naar Plaza. Het was super druk op de weg en Plaza was dus ook helemaal vol.
De volgende dag zijn we gaan raften. Dat was echt super gaaf! We zaten met z'n vieren in een bootje en als je niet uitkeek werd je het water ingetrokken door andere uit een ander bootje. Gelukkig hadden ze mij niet te pakken gekregen ;)!
Zondag zijn we een dagje naar Kalibiru en een waterval gegaan. Je had daar echt een prach-tig breed uitzicht, was echt heel erg mooi. Boven dit uitzicht kon je een parcours klimmen en dit hebben we natuurlijk ook gedaan. Je eindigde met een korte kabelbaan over het mooie uitzicht. Daarna zijn we naar een van de grootste watervallen van Yogyakarta geweest. Het rijden er naar toe was al een ervaring opzicht, door de bergen en de smalle weggetjes. Bij de waterval zijn we gaan zwemmen en hebben we natuurlijk ook even onder de waterval gestaan, dat was een heeerlijke douche! =)
Gelukkig hadden we droge kleren meegenomen en konden we omkleden, maar vraag me niet waar.. We hebben in een hokje tussen de koeien ons eigen om moeten kleden, waar ik me erg aangekeken voelde haha. Proef ik hier toch ook nog een beetje het boerenleven...
De afgelopen week zijn we ons leven gaan verbeteren.. van elke dag uiteten bij voor hier 'dure restaurants' met pizza, pasta en friet, gaan we voort doordeweeks eten halen bij een Warung. Hier kun je rijst of mie halen met een omelet of met kip. Erg lekker en een stuk gezonder EN (nog) goedkoper, zo moesten we met z'n allen 53.000 Rupiah betalen, wat dus omgerekend 3 euro is.
Hierdoor en door een heleboel andere dingen besef je echt dat je in een land als Indonesië echt super 'rijk' bent. Wat wij betalen voor onze kamer hier is voor hun een hele maandsalaris, als het er geen twee zijn. Heel bizar..
Afgelopen week waren we door een jongen uitgenodigd om naar een café te komen waar hij met nog een paar vrienden zou zitten om gezellig te kunnen kletsen. Hierbij konden ze dan meteen hun Engels oefen en wij natuurlijk ons Engels.. Toen we binnenkwamen stonden we erg versteld.. er zat namelijk een enorme lange tafel vol met Indonesiërs.. Het was dus niet bij een paar vrienden gebleven, maar hij had z'n hele club even uitgenodigd. Het waren er denk wel 25.. en al die 25 Indonesiërs keken ons dus ook allemaal tegelijk aan.. een beetje ongemakkelijk was het wel. Uiteindelijk bleek het een club te zijn die elke week ergens bij elkaar komen om de Engelse taal met elkaar te oefenen. Wanneer ze kans krijgen om daar een buitenlander bij uit te nodigen wordt deze natuurlijk ook aangegrepen. Anouk, Danielle en ik werden opgesplitst en kregen allemaal een groepje om ons heen die allerlei vragen wilden stellen. Het leek wel een interview. Dit was natuurlijk ook een goede oefening voor mijn Engels. Na het 'interview' wilden ze allemaal maar al te graag met ons op de foto en onze Facebook, Instagram en nummer..
Afgelopen donderdag hebben we voor de eerste keer ons Visum moeten verlegen. Hiervoor hadden we een week vooraf al verschillende papieren in moeten vullen. Donderdag moesten we naar het loket om foto's te laten maken. Dat moest gebeuren bij een erg vriendelijke man (not).. Ik wist niet dat hier ook zo'n chagrijnige mensen bestonden. Dit was gelukkig zo gebeurd, waardoor we daarna lekker naar het zwembad konden.
Vrijdag zijn we een avondje gaan drinken met wat andere Nederlandse die we hier ontmoet hebben, dit liep natuurlijk weer uit op een avondje doorbrengen in de club, wat weer erg gezellig was. Gisterenavond zijn Anouk en ik nog wat gaan drinken bij Lucifer, dat is een gezellig tentje met Live Music. Zo was er gisteren een reggae avond, heerlijk om die mensen zo te zien.
Morgen hebben we met stage een activiteiten dag. Alle klassen gaan ergens heen met de bus, waarheen weten we nog niet. Ik ben erg benieuwd hoe een 'schoolreisje' hier beleefd wordt. In het volgende reisverslag kan ik jullie dat vertellen ;)!
Ik begin ook steeds meer af te tellen totdat Papa, Mama, Sandra en Miranda komen!! Nog maar 20 nachtjes slapen!!!
X Suzan
-
12 April 2015 - 12:02
Petra:
haha,
ja vanmiddag nog wat inentingen, wat spullen bij elkaar zoeken en dan nog wat wachten en dan komen we eraan...... jippie!! -
12 April 2015 - 13:03
Miranda :
Jaaaaaa nu komt het echt dichtbij hé!! Wat gaat de tijd toch eigenlijk ongelofelijk snel hé!? Geniet er daarom maar extra van want voordat je het weet ben je weer terug in Nederland hihi...
Wel leuk dat je iedere keer weer zoveel dingen meemaakt! Ik heb de foto's op facebook ook gezien, die waterval!! Super mooi!
Nou geniet er nog maar van en tot snel ( nu kan ik het echt zeggen)
bleeh vanmiddag die spuiten haha
Liefs xxx Miranda -
12 April 2015 - 13:56
Liesbeth:
hee Suzan,
Weer een mooi verslag. Fijn te lezen wat jullie daar allemaal bezighoudt.
Erg leerzaam maar vooral ook wel heel gezellig samen.
Hele mooie foto's die we voorbij zien komen op FB.
Nog een hele fijne tijd daar en geniet straks van het bezoek van je familie!
Groetjes
Liesbeth -
12 April 2015 - 15:42
Carien:
Heel leuk om je verhaal weer te lezen! Je haalt eruit wat erin zit en dat is precies wat je daar moet doen. Geniet ervan, ik ben nog dagelijks een beetje jaloers!
Je zus kan ook niet wachten jou weer te zien!
Dus tellen maar die dagen.
X -
13 April 2015 - 19:01
Paula:
Hoi Suzan,
Was weer een leuk hoofdstuk om te lezen.
Julie worden nog eens echte bn'ers daar.
Kan niet wachten op het volgende hoofdstuk,maar zal dan wel al wat meer gehoord hebben.
van Sandra.
Je foto's kan ik helaas niet zien ik heb geen facebook.
Maar ook dat zal over een paar weken goed komen.
Nog heel veel plezier daar.
Groetjes Paula -
17 April 2015 - 10:30
Marlot:
Suus,
wat maak je toch veel en leuke dingen mee.
Volgens mij geniet je optimaal en dat moet je ook zeker doen.
Heb je echt nog maar 2 weken stage? Men... dan vliegt het echt voorbij.
Maak er ook een onvergetelijke trip van als jullie pap, mam, Miranda en Sandra op bezoek komen (en daarna nog Ruud).
Liefs x
-
20 Mei 2015 - 09:15
Jeanne :
Hoi Suzan
Weer een goed verslag, fijn dat je al een beetje vertrouwd raakt met alles.
Jammer dat de stage alweer zo snel voorbij is. Het is natuurlijk steeds leuker als jullie de kinderen beter kennen en andersom. Maar er komen weer andere leuke dingen. Toch zal ik het ook weer heel fijn vinden als ik je weer in mijn armen kan sluiten. Maar geniet nog volop van alles wat nog komen gaat.
Liefs Jeanne xxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
