Onvergetelijke verjaardag & bijna het einde
Blijf op de hoogte en volg Suzan
16 Juni 2015 | Indonesië, Jogjakarta
Hallo allemaal,
Op dit moment zit ik achter mijn laptop en bedenk ik me dat de tijd toch ongelooflijk snel gegaan is... Over precies 1 week vlieg ik met Anouk naar Thailand en zit ons avontuur en studie in Yogyakarta er alweer op.. WAUW..
Nadat Papa, Mama, Sandra en Miranda weg waren moest het leventje hier in Yogyakarta weer gewoon verder gaan. De eerste dagen waren ontzettend moeilijk.. wat was ik graag mee naar huis gegaan. Maar nu ben ik weer blij dat ik alle mooie dingen van de afgelopen weken nog mee heb mogen maken hier in het mooie Indonesië. Samen met Anouk was ik nog een paar dagen naar Karimunjawa geweest. Daar hebben we heerlijk genoten van het prachtige eilandje met witte stranden. Daarna was het tijd om mijn 22e verjaardag in Indonesië te vieren. De meiden hier hebben me een onvergetelijke verjaardag gegeven. 's ochtends kwam ik mijn kamer binnen die versierd was met slingers en ballonnen. Er stonden taartjes met kaarsjes op mijn bureau en de meiden stonden voor me te zingen, echt super lief!! Toen was het tijd om de cadeautjes uit te pakken. Sommige had ik al in februari mee gekregen, waar ik lang op had moeten wachten. Papa, Mama, Sandra en Miranda hadden ook nog het een en ander vanuit Nederland meegenomen. Super bedankt iedereen voor de lieve kaartjes en cadeautjes!
We hadden besloten om mijn verjaardag goed te gaan vieren in Bali, waar we 's avonds naar toe vlogen. Eenmaal op het vliegveld aangekomen stonden Iwan en Tika daar als verrassing. Ze hadden een enorme rijst taart voor me gekocht (traditie in Indonesië) en hadden een cadeautje bij, echt super lief!
Toen was het echt tijd om naar Bali te vliegen, waar we gezellige dagen hebben gehad. We zijn hier een paar avonden op stap geweest en hebben heerlijk van het strand, zee en het surfen genoten. Nog even en ik ben een pro in surfen!
Eenmaal terug moest er weer aan school gewerkt worden en kwamen langzaam onze laatste weken in zicht.. Op 4 juni stond er een officiële afscheidsceremonie voor ons en de Chinese studenten gepland. Op deze dag zouden wij en de andere studenten iets laten zien wat we gedurende de periode geleerd hadden. Voor ons was dit de Indonesische dans die we hier geleerd hebben. De 'angguk dance'. Onze lerares had traditionele kleding voor ons geregeld waar wij in op zouden treden. Het was echt super gaaf om een echte Indonesische dans te kennen die we ook nog eens uit mochten voeren in de ECHTE kleding.
Tijdens deze dag werd er van ons verwacht dat we een speech zouden houden in deels Bahasa Indonesia en deels Engels. Twee van ons zouden dit moeten doen en Anouk en ik besloten om dit te doen. Erg trots dat ik dit bereikt heb. Tijdens het begin van dit avontuur sprak ik niet goed Engels. Gedurende mijn tijd hier heb ik enorm veel geleerd en heb ik zelfs een speech aan alle leerkrachten kunnen geven in het Engels en Indonesisch. Je leert hier niet alleen enorm veel van de cultuur, maar ook zeker van de talen!
Afgelopen donderdag zijn we hier voor het laatst opstap geweest in de club waar we vaker heen gingen. Manon, een meisje waar ik mee op de middelbare school heb gezeten was ook aan het rondreizen in Indonesië dus die is natuurlijk gezellig mee geweest. Bijzonder om hier oude bekenden tegen te komen.. Zaterdag zijn we voor de allerlaatste keer in Yogyakarta op stap geweest. Erg gek om zo dingen voor de laatste keer te gaan doen. Zondag, maandag, dinsdag en woensdag waren we vrij, waardoor we besloten hadden om naar Pacitan te gaan. Dat is een surfgebied in Yogyakarta. Danielle, Manon, Yasmine en ik zijn zondagmiddag vertrokken. Hier hebben we twee dagen heerlijk gesurft en lekker op het strand gelegen. Ik had verwacht dat het een super toeristisch gebied zou zijn met heel veel surfers. Maar het was juist een super rustig gebied en totaal (nog) niet toeristisch. Zo wilden de mensen maar al te graag weer met ons op de foto en konden ze niet stoppen met kijken.. (erg ongemakkelijk als je in je bikini rond loopt). Een van de avonden werden we door de locals uitgenodigd voor een BBQ op het strand met vis en rijst. Dit was echt super! Heerlijk dat dit allemaal zo kan in Indonesië..
Verder ben ik hier druk bezig geweest met een aantal verslagen voor de Fontys in Nederland. Volgend jaar ga ik afstuderen en voordat ik dat mag gaan doen moeten er nog een paar verslagen ingeleverd worden. Ook heb ik vanuit hier moeten solliciteren voor een afstudeerstage. Een sollicitatiegesprek via Skype werkt niet altijd even goed, maar gelukkig is het goed gekomen!
Vandaag zijn we terug gekomen uit Pacitan. Morgen zijn we nog een dagje vrij en gaan we naar een Project van twee andere Nederlandse meiden kijken. Zij werken met straatkinderen, waar ik erg benieuwd naar ben. Donderdag en vrijdag hebben we nog school en het weekend hebben we ook vol gepland om de laatste dingen nog te gaan doen. We gaan waarschijnlijk naar de Merapi (vulkaan) en naar de Jomblang (een grot). Dinsdag vliegen Anouk en ik al naar Thailand voor 17 dagen en daarna komt mijn grote liefde Ruud naar Indonesië!!
Wat zal ik blij zijn als ik hem weer zie. Samen gaan we naar Sumatra, Yogyakarta Bali en Lombok. Op 31 juli vliegen we terug naar Nederland, wat gaat de tijd toch snel!!
Nu kan ik het echt zeggen: TOT SNEL!!
Liefs,
Suzan
Op dit moment zit ik achter mijn laptop en bedenk ik me dat de tijd toch ongelooflijk snel gegaan is... Over precies 1 week vlieg ik met Anouk naar Thailand en zit ons avontuur en studie in Yogyakarta er alweer op.. WAUW..
Nadat Papa, Mama, Sandra en Miranda weg waren moest het leventje hier in Yogyakarta weer gewoon verder gaan. De eerste dagen waren ontzettend moeilijk.. wat was ik graag mee naar huis gegaan. Maar nu ben ik weer blij dat ik alle mooie dingen van de afgelopen weken nog mee heb mogen maken hier in het mooie Indonesië. Samen met Anouk was ik nog een paar dagen naar Karimunjawa geweest. Daar hebben we heerlijk genoten van het prachtige eilandje met witte stranden. Daarna was het tijd om mijn 22e verjaardag in Indonesië te vieren. De meiden hier hebben me een onvergetelijke verjaardag gegeven. 's ochtends kwam ik mijn kamer binnen die versierd was met slingers en ballonnen. Er stonden taartjes met kaarsjes op mijn bureau en de meiden stonden voor me te zingen, echt super lief!! Toen was het tijd om de cadeautjes uit te pakken. Sommige had ik al in februari mee gekregen, waar ik lang op had moeten wachten. Papa, Mama, Sandra en Miranda hadden ook nog het een en ander vanuit Nederland meegenomen. Super bedankt iedereen voor de lieve kaartjes en cadeautjes!
We hadden besloten om mijn verjaardag goed te gaan vieren in Bali, waar we 's avonds naar toe vlogen. Eenmaal op het vliegveld aangekomen stonden Iwan en Tika daar als verrassing. Ze hadden een enorme rijst taart voor me gekocht (traditie in Indonesië) en hadden een cadeautje bij, echt super lief!
Toen was het echt tijd om naar Bali te vliegen, waar we gezellige dagen hebben gehad. We zijn hier een paar avonden op stap geweest en hebben heerlijk van het strand, zee en het surfen genoten. Nog even en ik ben een pro in surfen!
Eenmaal terug moest er weer aan school gewerkt worden en kwamen langzaam onze laatste weken in zicht.. Op 4 juni stond er een officiële afscheidsceremonie voor ons en de Chinese studenten gepland. Op deze dag zouden wij en de andere studenten iets laten zien wat we gedurende de periode geleerd hadden. Voor ons was dit de Indonesische dans die we hier geleerd hebben. De 'angguk dance'. Onze lerares had traditionele kleding voor ons geregeld waar wij in op zouden treden. Het was echt super gaaf om een echte Indonesische dans te kennen die we ook nog eens uit mochten voeren in de ECHTE kleding.
Tijdens deze dag werd er van ons verwacht dat we een speech zouden houden in deels Bahasa Indonesia en deels Engels. Twee van ons zouden dit moeten doen en Anouk en ik besloten om dit te doen. Erg trots dat ik dit bereikt heb. Tijdens het begin van dit avontuur sprak ik niet goed Engels. Gedurende mijn tijd hier heb ik enorm veel geleerd en heb ik zelfs een speech aan alle leerkrachten kunnen geven in het Engels en Indonesisch. Je leert hier niet alleen enorm veel van de cultuur, maar ook zeker van de talen!
Afgelopen donderdag zijn we hier voor het laatst opstap geweest in de club waar we vaker heen gingen. Manon, een meisje waar ik mee op de middelbare school heb gezeten was ook aan het rondreizen in Indonesië dus die is natuurlijk gezellig mee geweest. Bijzonder om hier oude bekenden tegen te komen.. Zaterdag zijn we voor de allerlaatste keer in Yogyakarta op stap geweest. Erg gek om zo dingen voor de laatste keer te gaan doen. Zondag, maandag, dinsdag en woensdag waren we vrij, waardoor we besloten hadden om naar Pacitan te gaan. Dat is een surfgebied in Yogyakarta. Danielle, Manon, Yasmine en ik zijn zondagmiddag vertrokken. Hier hebben we twee dagen heerlijk gesurft en lekker op het strand gelegen. Ik had verwacht dat het een super toeristisch gebied zou zijn met heel veel surfers. Maar het was juist een super rustig gebied en totaal (nog) niet toeristisch. Zo wilden de mensen maar al te graag weer met ons op de foto en konden ze niet stoppen met kijken.. (erg ongemakkelijk als je in je bikini rond loopt). Een van de avonden werden we door de locals uitgenodigd voor een BBQ op het strand met vis en rijst. Dit was echt super! Heerlijk dat dit allemaal zo kan in Indonesië..
Verder ben ik hier druk bezig geweest met een aantal verslagen voor de Fontys in Nederland. Volgend jaar ga ik afstuderen en voordat ik dat mag gaan doen moeten er nog een paar verslagen ingeleverd worden. Ook heb ik vanuit hier moeten solliciteren voor een afstudeerstage. Een sollicitatiegesprek via Skype werkt niet altijd even goed, maar gelukkig is het goed gekomen!
Vandaag zijn we terug gekomen uit Pacitan. Morgen zijn we nog een dagje vrij en gaan we naar een Project van twee andere Nederlandse meiden kijken. Zij werken met straatkinderen, waar ik erg benieuwd naar ben. Donderdag en vrijdag hebben we nog school en het weekend hebben we ook vol gepland om de laatste dingen nog te gaan doen. We gaan waarschijnlijk naar de Merapi (vulkaan) en naar de Jomblang (een grot). Dinsdag vliegen Anouk en ik al naar Thailand voor 17 dagen en daarna komt mijn grote liefde Ruud naar Indonesië!!
Wat zal ik blij zijn als ik hem weer zie. Samen gaan we naar Sumatra, Yogyakarta Bali en Lombok. Op 31 juli vliegen we terug naar Nederland, wat gaat de tijd toch snel!!
Nu kan ik het echt zeggen: TOT SNEL!!
Liefs,
Suzan
-
16 Juni 2015 - 19:34
Petra:
ja een van de laatste verslagen dus................jammer....................maar wel fijn dat je al weer bijna naar huis komt.
t zal wennen worden hier, niet surfen, niet altijd mooi weer, niet zo relaxt als in indonesie.............maar wel lekker thuis. Wij kijken er ook al naar uit!!
gr je moeder -
17 Juni 2015 - 06:45
Debbie:
Wat een leuk verhaal weer! Het lijkt me heeldubbel dat t einde nu in zicht is.. Heel fijn om je vriendje weer te zien en lekker naar huis te kunnen, maar ontzettend jammer dat dit avontuur ten einde is.
Geniet er nog lekker van & tot snel xx debbie -
17 Juni 2015 - 08:01
Jeanne Smarius :
Ja de tijd gaat inderdaad snel, maar toch is er ook veel gebeurt in de afgelopen maanden. Voor jou een hele ervaring zo lang van huis en zoveel gezien en geleerd. Ik wens je de komende tijd nog veel plezier en geniet samen met Ruud nog van een mooie vakantie. Wat zal ik blij zijn om je weer in mijn armen te sluiten en weer gewoon met je te kunnen kletsen. Want al gaat de tijd snel, toch is het een hele tijd om jou te moeten missen.
TOT SNEL!!!!!
Groetjes Jeanne -
17 Juni 2015 - 09:40
Marlot:
Suus,
je geniet, hartstikke tof te lezen.
inderdaad wat is de tijd voorbij gevlogen.
heel veel plezier nog met Ruud en fijn dat je stage is afgerond!
Ik ben trots op jou.
x tot over een maandje alweer x -
17 Juni 2015 - 09:45
Anneke:
Mooi suus nog heel veel plezier daar grt anneke -
17 Juni 2015 - 10:13
Liesbeth :
Hoi Suzan, mooi verslag.
Zo zijn we n beetje op de hoogte van alle ontwikkelingen daar.
Geniet van de laatste weken met je vriendin en daarna samen met Ruud!
Groetjes uit Tilburg -
17 Juni 2015 - 18:10
Lieza Van Hees:
Stoer ding! Wat vliegt de tijd toch he! Geniet nog van het laatste maandje! Dikke kroel vanuit Kaapstad -
17 Juni 2015 - 19:18
Jouw Grote Liefde :
Ik kijk er ook heel erg naar uit schatje, kan niet meer wachten xxxxxx
-
18 Juni 2015 - 19:04
Annie :
Weer een mooi verslag Suzan , geniet van je vakantie en het samen zijn met Ruud en tot ziens.. -
24 Juni 2015 - 18:37
Paula:
Hoi Suzan,
Wat een leuk verhaal weer, en wat ben jij gegroeid top hoor.
Fijn dat je deze mooie belevenis samen met Ruud kan afsluiten.
Geniet er nog maar lekker van.
En bedankt voor je mooie verhalen.
Groetjes Paula
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
